Het recht op reparatie
Nog even wachten en dan heeft iedere consument in de EU het “recht op reparatie”. Op 2 februari 2024 hebben de EU lidstaten een voorstel voor een nieuwe wet aangenomen die het consumenten makkelijker maakt om defecte producten te laten repareren.
Het voorstel
Wie kent het niet? De televisie of de smartphone is kapot, maar je vindt geen reparatiebedrijf? En als je een reparateur vindt, zijn de kosten voor reparatie zo hoog dat je dan ook direct een nieuw product kunt kopen. Dit is aan de orde van de dag. Jammer, want het telkens maar weggooien en opnieuw kopen is slecht voor de portemonnee en het milieu. Zo geeft de Europese Commissie aan dat het niet repareren leidt tot 35 miljoen ton afval en 12 miljard euro aan extra kosten voor consumenten per jaar.
Daarom heeft de Europese Commissie al in 2023 een voorstel aangenomen over gemeenschappelijke regels voor de bevordering van de reparatie van goederen. Dit voorstel is nu aangenomen en de lidstaten hebben na formele goedkeuring door het parlement twee jaar de tijd om de richtlijn te implementeren in nationaal recht.
Wat houdt het recht op reparatie in?
Het recht op reparatie zal het voor consumenten makkelijker en goedkoper maken zowel binnen als buiten de wettelijke garantietermijn een defect product te laten repareren.
Binnen de wettelijke garantieperiode
Binnen de wettelijke garantieperiode moeten verkopers de reparatie aanbieden, tenzij de reparatie duurder is dan vervanging van het product. Om te voorkomen dat verkopers de reparatiekosten onnodig hoog maken, komt de EU ook met een voorstel voor redelijke reparatiekosten.
Buiten de wettelijke garantieperiode
Buiten de wettelijke garantieperiode krijgen consumenten straks meer rechten, waaronder dus het recht op reparatie. Op dit moment is het voorstel dat de producent de verplichting heeft om producten gedurende 5-10 jaar na aankoopdatum nog te repareren, afhankelijk van de aard van het product. Onder andere krijgen consumenten ook de volgende rechten:
- Het recht op reparatie door de producent van het product;
- Het recht om door de producent te worden geïnformeerd welke producten moeten worden gerepareerd. Op dit moment zullen dit bijvoorbeeld wasmachines, drogers en stofzuigers zijn. Later zal de lijst van producten wordt uitgebreid met tablets en smartphones;
- Er komt een online platform om consumenten in contact te brengen met reparatiebedrijven en verkopers van refurbished producten;
- Er komt een Europees reparatieformulier dat de consument bij iedere reparatie kan opvragen. Daarin staan de reparatievoorwaarden en kosten. Dit maakt het voor de consument transparanter en men kan offertes beter vergelijken;
- Voor de reparaties zal een vrijwillige Europese kwaliteitsnorm worden ontwikkeld, zodat de consument reparatiebedrijven kan vinden die bereid zijn aan bepaalde kwaliteitsnormen te voldoen.
Deze nieuwe regels zullen het voor consumenten makkelijker en goedkoper maken om defecte producten te laten repareren. Dat is goed voor het eigen geweten, het milieu en de portemonnee. De EU gaat ervan uit dat de wet gedurende de komende 15 jaar 18,5 miljoen ton aan broeikasgas, 1,8 ton aan grondstoffen en 3 miljoen ton aan afval zal besparen. Maar ook verkopers en producenten zullen kosten besparen, door goedkoper te repareren in plaats van een product te (moeten) vervangen. De EU schat in dat op die manier gedurende 15 jaar 15,6 miljard euro aan kosten kan worden bespaard.
Ik ben in ieder geval benieuwd of ik over twee jaar, als de wet moet zijn geïmplementeerd, mijn defecte wasmachine of stofzuiger goedkoop door een lokaal reparatiebedrijf kan laten repareren. Ik zou het in ieder geval fijn vinden, als dat straks mogelijk is. U ook?